Drodzy Rodzice, nie powinno tak być, że jakiś rodzic wie o trudnych relacjach między dziećmi i nie informuje o tym nauczyciela celem naprawienia ich. Ma jednak odwagę krytykować publicznie osobę, która może o tych problemach nie wiedzieć. To nie jest dobra postawa. Zgadzam się z nauczycielką, że śmieszne jest, żeby o każdej "pierdole" powiadamiać rodziców. Kto z Państwa przychodził na konsultacje do Pani Katarzyny i pytał o sprawy Waszych dzieci? Tam jest miejsce na udzielanie wyników obserwacji. Padł zarzut, że jest dziecko dyskryminowane w klasie, a Pani Katarzyna nie reaguje na ten problem pozytywnie. Wielokrotnie byłam świadkiem pomocy w różnym wymiarze dla tego dziecka i jego matki. Pani Katarzyna jest zbyt dyskretną i skromną osobą, żeby chwalić się tym przed Rodzicami. Informowała nas jednak - może nie wszyscy słyszeli lub ich nie było na zebraniu - że dziecko to asymiluje się powoli, że są postępy. Poświęciła temu tematowi dobrych kilka minut. Przekazała zatem istotną informację o sytuacji ucznia w klasie. Skąd krytyka? Może z braku pozytywnego kontaktu z nauczycielem? Warto zastanowić się nad podłożem nieprzyjemnej krytyki. Można było swoje oczekiwania względem Pani Katarzyny wyrazić w inny sposób: "Bardzo chcielibyśmy wiedzieć trochę więcej o zachowaniu naszych dzieci." Przepraszam, że pouczam, ale "trafiło mnie"! Swoją drogą ja wielokrotnie słyszałam właśnie na zebraniach, że nasze dzieci stanowią zżytą grupę - szkoda, że staliście się Drodzy Rodzice tacy pretensjonalni!